بیش از پنجاه هزار ایرانی در تاریخ اول اکتبر سال 2022 در تورنتو گرد هم آمدند تا صدای مردم داخل ایران باشند
تظاهرات ایرانیان تورنتو
3
بایگانی دسته‌ها: مهاجرت
آکواریوم ریپلی در تورنتو
چند هفته پیش سری به آکواریوم معروف ریپلی در مرکز شهر تورنتو زدم و ویدئوی پایین شامل بخشهایی است که جمع آوری کردم.
این آکواریوم در سال ۲۰۱۱ تکمیل و آمادهء پذیرش بازدیدکنندگان شد. هزینهء ساخت این آکواریوم ۱۳۰ میلیون دلار کانادا اعلام شده است.
سفری 2 روزه به پارک جنگلی الگونکوئین در استان اونتاریو/کانادا
پارک الگونکوئین یکی از پارکهای جنگلی محافظت شده در کانادا است که به آن کشور خرسها هم گفته میشود چراکه محل زندگی حیوانات مختلفی از جمله خرسهای سیاه و گوزنهای قطبی است.
افراد زیادی سالانه به این پارک برای طبیعت گردی و کمپینگ سفر میکنند. خیلی ها ممکن است برای رسیدن به نقطه ای خاص در این جنگل چند روز قایق سواری کنند تا بالاخره به نقطه ی دلخواه برسند. سفر دو روزهء ما البته ساده تر از اینها بود و ما شب را در کابین شکارچیانی که چند دهه پیش این کلبه را در بین جنگل ساخته اند گذراندیم.
ویدئوی پایین صرفا گوشه ای کوچک از این جنگل پهناور است. امیدوارم از تماشای آن لذت ببرید
مهاجرت و شنیدن خبرهای تلخ
از وقتی از ایران خارج شدم، همیشه یکی از نگرانی های من این بوده که اتفاق ناگواری برای یکی از اعضای خانواده یا نزدیکان پیش بیاید و من از آن بی خبر بمانم.
بی خبر بمانم چون میدانم یک عادت بدی در فامیل ما رایج است که خبر بد را قایم میکنند! شاید فکر میکنند با این کار کسی که دور است و کاری از دستش بر نمی آید بیخود ناراحت و نگران نشود.
اما در ذهن و دل منی که فرسنگها دور از خانواده هستم چیز دیگری میگذرد.
کسی که مهاجرت میکند، کسی که به هر دلیلی از خانواده و خاطرات و گذشتهء خود دور میشود، آهسته و خواسته و ناخواسته درگیر فاصله و دوری میشود. اما این دور بودن با دورافتادن فرق میکند. دور بودن لاجرم است ولی دورافتاده شدن حاصل رفتار و انتخاب فرد و خانواده است.
حس دور افتادگی، یا بهتر بگم حس جدا بودن، حسی تلخ و آزار دهنده است.
وقتی نزدیک خانواده باشی، خواه ناخواه در جریان روزمرگی و زندگی و اخبار کوچک و بزرگ هستی. پیرشدن های بزرگترها و بزرگ شدنهای کوچکترها آرام آرام و نامحسوس پیش می آیند.
اخبار روزمره، اخبار خوب و بد، اخبار جزیی یا مهم را به هر حال میشنوی، چون تو بخشی از جریان آن زندگی جمعی و خانوادگی هستی.
اما مهاجرت که کنی و دور که بشوی، دیگر جریان زندگی ات مجزا میشود. کم کم درگیریهای ذهنت، مشغله های روزانه ات، برنامه ها و مشکلات و دغدغه هایت فرق میکنند و همهء اینها البته بخش ناگزیر و ماهیت مهاجرت است. اما اگر خانواده، بیش از آنچه که دور هستی، تو را از دایره‌ی خبرهای روزانه، گیرم که تلخ و بد و ناراحت کننده، خارج کنند، احساس میکنی که تو دیگر جزوی از آن خانواده نیستی.
احساس میکنی غریبه ای هستی که تو را محرم خبرهای تلخ نمیدانند.
احساس میکنی از حلقه‌ی نزدیکان بیرون افتاده ای.
حتی سخت تر از این حس دورافتادگی، وقتی است که با هزار ذوق و شوق برای دیدار خانواده به ایران میروی و ناگهان با سیل خبرهای تلخ و اتفاقات ناگواری که روی هم تلنبار شده اند تا مثل آوار روی سرت خراب شوند روبرو میشوی!
واقعیت این است که هیچ کس مشتاق شنیدن خبرهای بد نیست. دور و نزدیک بودن هم ندارد. اما جمع شدن خبرهای بد و حس غریبه بودن و دورافتادگی دردی مضاعف است.
من چند سال اول مهاجرت، درگیر این ماجرا بودم. بارها و بارها عصبانی شدم. ناراحت شدم. احساس تنها بودن و دورافتادگی کردم. بارها و بارها با پدر و مادرم حرف زدم و بحث کردم. خواهش کردم. توضیح دادم. قول گرفتم. تا اینکه کم کم به این مرحله رسیدیم که گاهی خبرهای بد را هم به من بگویند. هرچند میدانم رساندن خبر بد خودش سخت و شاید گاهی سخت تر از شنیدن آن باشد. ولی شخصا دوست دارم به معنای واقعی کلمه عضوی از خانواده باقی بمانم و این عضویت نیازمند همراهی و همدردی در تلخی ها و سختی ها است.
یک ماه و نیم دیگر به ایران میروم. در طول این سالهای مهاجرت، این اولین باری است که بعد از رسیدن بر سر خاک میروم.
دو ماه است که دایی بزرگم را از دست داده ام.
هیچ وقت دوست نداشته ام مرثیه سرایی کنم و بعد از مرگ عزیزی چیزی بنویسم. آن هم عزیزی که ستون خانواده‌ی مادری ام بود. کوه بود و تکیه گاه کوچک و بزرگ. بزرگ بود.
یک روز صبح، بی خبر از همه جا که بیدار شدم، در اینستاگرام عکس و خبر درگذشتش را دیدم. چند ساعتی میشد که از بین ما رفته بود. کاش قبل از آن شوک، پیامی خوانده بودم که «علی! حال دایی پرویز خوب نیست و در بیمارستان بستری است».
اینجا کاناداست
۱- من تنها عنصر ذکور در یکی از کلینیکهایی هستم که فقط جمعه ها و شنبه ها در آن مشغول به کار هستم.
امرور یک مریض داشتم که نیم ساعت قبل از وقت ویزیتش کنسل شد. از منشی پرسیدم که مریض چرا کنسل کرد.
گفت که این مریض یک کشیش است و یکی از خواهرهای کلیسا زنگ زد و کلی عذرخواهی کرد که زودتر کنسل نکردند و گفت یک مورد اورژانسی امروز پیش اومده و یک مریض در بیمارستان حالش وخیم هست و خانواده اش خواسته اند که پدرروحانی همین امروز بعد از ظهر بره برسر بالین بیمار.
پرسیدم آیا زمان دیگه ای برای ویزیت انتخاب کرد؟
منشی گفت بله فردا.
گفتم فردا که من وقتم کامل پر بود و چرا در طول هفته برای مریض وقتی رزرو نکردی؟
گفت چون پدر روحانی گفتند که نیاز به وقت فوری دارند و البته درخواست فرمودند که فقط با یک مرد براشون وقت ویزیت رزرو بشه نه با یک خانم.
۲- امروز مریضی داشتم که ۷۵ ساله که میگفت سال ۱۸۵۰ اجدادش از ایرلند به کانادا اومدند. میگفت جد اندر جد در شهر مولتون و برامپتون زندگی میکردند و همه کشاورز و مزرعه دار بودند. میگفت ۱۵ سال پیش از مولتون به بولتون (جایی که من کار و زندگی میکنم) نقل مکان کردند.
پرسیدم چرا جابجا شدی؟
گفت چون دیگه زبان محلی را نمیتونستیم صحبت کنیم.
با تعجب گفتم زبان محلی؟؟
با لبخندی کنایه آمیز گفت پنجابی (اکثریت ساکنین فعلی این شهرهای مالتون و برامپتون اهل پاکستان و هند هستند).
اصولا اینجور مکالمات در کانادا خیلی حساس هست و چون ممکنه بوی نژادپرستی بده خیلی ها سعی میکنند وارد این گفتگوها نشن. من هم نمیدونستم در واکنش به این حرف چی بگم. خود حرف خیلی مشکلی نداشت ولی نمیدونستم چی توی سر گوینده میگذشت و نمیخواستم وارد بازی نژادپرستی بشم.
خیلی ملایم سر تکون دادم.
مریض خودش ادامه داد که یک روز همسرش با عصبانیت و خشم زیاد برمیگرده خونه و میگه دیگه نمیتونم تحمل کنم و باید از اینجا بریم!
پرسیدم چرا؟
گفت توی پیاده روی باریکی داشته به خونه میومده که دو تا مرد سیک از روبرو میومدند و به زن راه ندادند و زن مجبور شده از پیاده رو بره توی خیابون و خیلی بهش برخورده.
مریض ادامه داد که همسایه مون یک مرد سیک و همسرش بودند که یک شب زمستانی دیدیم خانم که ۹ ماهه حامله بود سطل آشغال را آورده بود توی خیابون بذاره. همسر مریض از خانم همسایه پرسیده تو چرا با این وضع بارداری اینکار را میکنی. خانم همسایه گفته فردا وقت سزارین دارم ولی اینکار کار مردونه نیست و کار زن خانه است. میگفت صبح هم ساعت ۵ پاشده برای آقا صبحانه درست کرده و بعد رفته بیمارستان برای سزارین.
۳- اینجا کاناداست.
ایران یا پرسیا. تناقضی در نسل مهاجر
دیروز برای چهارمین بار طی چند ماه گذشته با این سوال مواجه شدم و من به همه آنها تقریبا جواب و توضیحی مشابه دادم. شاید بد نباشه جواب و نظرات شما را هم در این مورد بدونم.
اولین بار یکی از مریضها که خانم معلم دبیرستان بود پرسید کجایی هستم. گفتم ایرانی هستم.
گفت تو اولین ایرانی ای هستی که دیدم و میگه ایرانی هستم! مدتها پیش اینجا یک خانم جوان بود که وقتی سوال کردم کجایی هستی گفت پرشین هستم و من گیج شده بودم که خب پس آخرش کجایی هستی! چون تا جایی که میدونم پرشین یک نژاد و زبان است و در چند کشور دیگه از جمله افغانستان و هند هم وجود دارد. گفت بعدا از بین حرفها فهمیدم ایرانی است.
بار دوم به یک راننده کامیون متولد مکزیک که در نوجوانی به کانادا مهاجرت کرده بود گفتم ایرانی هستم. گفت من یک دوست ایرانی دارم که اسمش وئید (وحید) است. بعد با کمی تمسخر و خنده گفت البته اون میگه پرشینه! مثل اینه که من بگم آزتک هستم 
پرسید تو میدونی چرا؟؟
بار سوم یک مریض با لهجهء بریتیش (انگلستان) که سالها پیش به کانادا مهاجرت کرده بود پرسید فرق بین پرشین و ایرانی چیه؟ بعد میگفت خیلی عجیبه که ایرانیها خودشون را پرشین معرفی میکنند و برای عوام کانادا average Canadians مشخص نیست پرشین بودن یعنی کجایی بودن.
و دیروز یک مریض ایتالیایی الاصل داشتم که وقتی گفتم ایرانی هستم با خنده گفت یعنی تو پرشین نیستی؟؟ بعد هم گفت اصن مگه پرشین وجود داره دیگه؟
جواب من به همه اینها این بود که متاسفانه بدلیل بدنام شدن ایران در رسانه های غرب و یک جور برچسب منفی خوردن روی اسم این کشور، برخی عزیزان مهاجر ترجیح میدن بجای گفتن ایران (که شاید در ذهن مخاطب غربی یادآور اسلام و آخوند و بمب اتم و خاورمیانه و جنگ و تروریسم و..) است از پرشین (که یادآور تاریخ و فرش و گربهء پارسی و مدرن بودن(!؟) و …) استفاده کنند. یک جور فرار از قضاوت شدن. یک جور تلاش برای ارتباط با جامعهء غرب. یک جور خود را مجزا و متفاوت (شاید هم برتر) از ایران امروز معرفی کردن.
بعد هم در مورد اینکه چرا زبان پرشین به زبان فارسی تغییر نام داده (بعد از وارد شدن زبان عربی به ایران) و اینکه پرشین بیشتر یک نژاد و زبان هست تا ملیت براشون توضیح دادم.
به اعتقاد من اینکه ایرانیها خود را پرشین معرفی میکنند یک جنبه ی خنده دار، یک جنبه ی اشتباه، و یک جنبه ی غم انگیز داره.
مضحک:
– تصور کنید از یک یونانی بپرسید کجایی است و طرف بگه من اسپارتان هستم.
– یا از یک ایرانی یا عراقی بپرسی کجایی هستی و بگه من یک هخامنشی هستم.
– یا حتی از یک فرد مصری یا عراقی یا سوری بپرسید کجایی هستی و در جواب بگه من عرب هستم. (مسخره هم نباشه سوال پیش میاد که خب اهل کجا هستی آخرش؟ هر چند در مورد عرب بودن یا لاتین بودن این قضیه تفاوت داره با پرشین بودن)
اشتباه:
– پرشین/پارس/فارس بودن شامل همهء مردم ایران نمیشه. اون رضاشاهی که به روحش هی سلام و صلوات میفرستید هم برای همین نام این کشور را از پارس با ایران تغییر داد.
– همیشه یک نقد به نظام جمهوری اسلامی وارد بوده که تاریخ قبل از اسلام را نادیده میگیره و انکار میکنه. حس من اینه که برخی دوستانِ پرشین میخوان خودشون را به تاریخ و هویت و این حرفهای زمان امپراطوری پارسها وصل کنند و این یعنی نادیده گرفتن بخش تاریخ و هویت و این حرفهای ایران بعد از اسلام.
– از دید خیلی از تحصیلکرده های غربی، معرفی کردن یا اشاره کردن به نژاد کار زشت و حتی زننده ایه. شما میتونی توضیح بدی که پرشین نژاد نیست (که هست) ولی از دید خیلی از مخاطبها پرشین زبان یا نژاد تلقی میشه نه ملیت یا کشوری که تازه دیگه وجود هم نداره.
غم انگیز:
اینکه نسل مهاجر ایرانی (بخصوص نسل اول چند دهه پیش و فرزندان) بدلیل اینکه ایران و ایرانی اینقدر در رسانه های جهان تخریب شده و باعث شده تا این حد اعتماد به نفس و هویت و اعتبار خودش را از دست رفته می بینه که باید ملیت و کشور خودش را قایم کنه، یا خودش را با هویتی که عملا وجود خارجی نداره معرفی کنه تاسف بار و غم انگیزه.
گازوئیل، بنزین، بیمه و چند نکته برای تازه واردان به کانادا
تصمیم گرفتم تجربه ای که چند روز پیش داشتم را بهمراه چند نکته که بعد از آن یاد گرفتم با دیگران در میان بگذارم شاید که مفید باشد.
چند هفته ای هست که بالاخره بعد از چند سال زندگی در کانادا تصمیم گرفتم ماشین بخرم و دلیل آن هم شروع به کار در کلینیکی بود که در یکی از شهرهای اطراف تورنتو است و در واقع بالاخره مجبور شدم ماشین بخرم. دو روز پیش به پمپ بنزین که رفتم آنقدر خسته بودم که تازه بعد از پر کردن باک ماشین با دیزل (گازوئیل) متوجه اشتباه خودم شد و بدتر از آن تصمیم گرفتم که رانندگی کنم و ببینم چی میشه! و البته در کمال تعجب و بعد از چند ساعت رانندگی هیچ اتفاقی هم نیوفتاد و ماشین خیلی عادی حرکت میکرد. اما بعد از مشورت با یکی از دوستان تازه فهمیدم که چقدر شانس آورده ام و این موضوع چقدر میتواند به موتور آسیب بزند. به همین دلیل قرار شد که ماشین را به مکانیکی بفرستم و چون یک ماه پیش عضو انجمن انجمن اتوموبیل کانادا شده بودم با آنها تماس گرفتم و بصورت رایگان ماشین را به مکانیکی بردند تا باک باز شود و موتور شستشو داده شود و ۲۰۰ دلار ناقابل هم هزینه‌ی مکانیکی شود.
اما چند مورد که شاید برای خیلی از تازه واردین به کانادا مفید باشد
در انگلیسی آمریکایی/کانادایی به بنزین میگویند گَزولین (در انگلیسی بریتیش میگویند پترول) و به همین دلیل هم هست که در کانادا به پمپ بنزین میگویند گز استیشن که گز مخفف همان گَزولین است و البته به گازوئیل میگویند دیزل. پمپ های دیزل (گازوئیل) معمولا زرد رنگ یا دارای برچسب زرد و یا پمپ زرد رنگ هستند. در برخی کشورها مثل انگلیسی پمپ جوری طراحی شده که وارد باک ماشین بنزین خور نشود ولی در کانادا متاسفانه اینطور نیست و اشتباهی که من کردم گویا اشتباه رایجی هم هست. خلاصه برای اینکه این اشتباه پیش نیاید همیشه به رنگ زرد دقت کنید. ضمنا برعکس این اتفاق یعنی ریختن بنزین در موتور ماشین دیزلی ضرر بیشتری برای موتور دارد.
نکته: در انگلیسی به اون دستگیرهء پمپ بنزین که لوله اش را داخل باک میکنید میگویند نازل nozzle
نکته دوم اینکه حتما اگر قصد خرید ماشین دارید و یا اگر صاحب ماشین هستید عضو انجمن اتوموبیل کانادا بشید که میتوانید از مزایا و خدمات زیادی از جمله حمل خودروی خراب شده به مکانیکی مورد نظرتان دارد استفاده کنید. عضویت سالانه با سرویس ابتدایی فقط ۷۰ دلار در سال است ولی پیشنهاد میکنم گزینه‌ی پلاس را انتخاب کنید چون تا شعاع ۲۰۰ کیلومتر ماشین شما را رایگان جابجا میکنند. ضمنا اگر عضو این انجمن باشید هر جای کانادا و آمریکا میتوانید از خدماتشون استفاده کنید. در ضمن این انجمن خدمات بیمه‌ی خودرو هم ارائه میده که از خیلی از شرکتهای بیمه قیمت مناسبتری داره.
برای رفتن به وبسایت انجمن اتوموبیل اینجا کلینک کنید
برای رفتن به وبسایت انجمن اتوموبیل اینجا کلینک کنید
مکانهای گردشگری در طبیعت در کانادا
به دو دلیل به فکر تهیه‌ی این مطلب افتادم.
نخست اینکه امروز اول جولای روز ملی کاناداست و دوم اینکه بخاطر تنشهای اخیر بین آمریکا و کانادا، فکر کردم شاید برخی مثل من ترجیح دهند فعلا برای سفر و تفریح به آمریکا سفر نکنند و پولشون را در داخل همین کانادا خرج کنند. کانادا بیش از ۴۰ پارک ملی و مناطق گردشگری طبیعت دارد که در این مطلب تنها به تعداد محدودی از آنها پرداخته میشود.
۱- پارک فوریلون
پارک جنگلی فوریلون یکی از پارکهای ملی در استان کبک است و از اوایل ماه ژوئن تا اوایل اکتبر باز است. از جاذبه های این پارک ملی غواصی، تماشای سیل (خوک آبی؟) و نهنگ، دوچرخه سواری، سوارکاری و پیاده روی در طبیعت است. همچنین احتمال دیدن حیوانات وحشی از جمله روباه قرمز، مووس (گوزن قطبی)، گربه شمالی، کایوت، خارپشت وجود دارد.
این پارک که به وسعت ۲۴۰ کیلومتر مربع است شامل جنگل، صخره و ساحل و مسیرهای کوهستانی برای گردش است.
وبسایت : Forillon National Park
۲- پارک هزار جزیره
Thousand Islands National Park
پارک ملی هزار جزیره واقع در استان اونتاریو است و تقریبا در فاصله‌ی بین مونترال و تورنتو است. بهترین زمان بازدید از این پارک اواخر ماه می تا اواسط ماه اکتبر است. عمده تفریحات و فعالیتهایی این پارک شامل قایق سواری، کایاک سواری، پیاده روی و کمپینگ است. این منطقه شامل ۲۶ جزیره اصلی و ۹۰ جزیره کوچک در وسعت ۸۰ کیلومتر و در راستای رودخانه‌ی سنت لاورنس است. اغلب فضای پارک قابل دسترسی با کایاک یا قایق موتوری است. به دلیل فاصله نسبت نزدیک به هر دو شهر اصلی مونترال و تورنتو، امکان سفر و بازدید یکروزه به این منطقه وجود دارد هرچند که بسیاری ترجیح میدهند که با کرایه‌ی کلبه/چادر یک یا دو شب را در این منطقه کمپ کنند.
گفته میشود اولین ساکنین این منطقه مربوط به ده هزار سال پیش است و اشیاء و ظروف مختلفی از جمله کوزه ای ۲۵۰۰ ساله در این منطقه پیدا شده است و هنوز روی برخی صخره ها و سنگها طرحها و نقوش باستانی دیده میشود. رودخانه‌ی سنت لاورنس بین دو کشور کانادا و آمریکا واقع شده است و در طی جنگهای سال ۱۸۱۲ کشتی های جنگی دو کشور در این رودخانه حرکت میکردند و یک کشتی جنگی انگلیسی هم که در آن سالها در این منطقه غرق شده بود در سال ۱۹۶۷ از آب بیرون کشیده شد و هم اکنون در پارک برای نمایش گذاشته شده است.
وبسایت : Thousand Islands National Park and 1000 Islands
۳- پارک جزیره‌ی پرنس ادوارد
Prince Edward Island National Park
پارک ملی جزیره‌ی پرنس ادوارد در استان پرنس ادوارد در شرق کانادا قرار دارد. اکثر امکانات و سرویسهای پارک از اواسط ماه می تا اویل اکتبر فعالیت میکنند ولی تنها در ماههای جولای و آگوست تمام سرویسها در دسترس است. عمده‌ی فعالیتهای این پارک شامل شنا کردن در ساحل اقیانوس، پیاده روی، تماشای پرندگان و دوچرخه سواری است. یکی از جاذبه های این پارک خانه‌ی سبز نام دارد که خانه ای است که الهام بخش داستان نویسنده‌ی رمان کلاسیک Anne of Green Gables بوده است.
وبسایت : Prince Edward Island National Park
۴- پارک کوهستانی ریولستوک
Mount Revelstoke National Park
پارک کوهستانی رِولستوک در استان بریتیش کلمبیا قرار دارد که در تمام طول سال باز است اما تسهیلات برای بازدیدکنندگان از اکتبر تا می بدلیل بارش برف تعطیل است. بسته به فصول مختلف فعالیتهای متعددی در این پارک وجود دارد از جمله اسکی، پیاده روی در طبیعت و کمپینگ. این پارک تنها پارک طبیعی در کانادا است که به بازدیدکنندگان اجازه ورود و گردش با خودرو را میدهد. تخمین زده شده که سالانه حدود ۶۰۰هزار بازدیدکننده به این پارک سر میزنند.
وبسایت : Mount Revelstoke National Park
۵- پارک گراسلند – مرغزار
علفزارهای گراسلند در استان ساسکاچوان واقع شده است و بین ماههای می و اکتبر برای کمپینگ مناسب است. غالب فعالیتها در این پارک شامل کمپینگ، تماشای ستاره ها، کایاک سواری، دوچرخه سواری و بازدید از حیات وحش بخصوص بوفالوهای شمالی است.
این پارک یکی از معدود مرغزارهای طبیعی است که دست نخورده باقی مانده است. رودخانه های پرپیچ و خم و مردابهای پراکنده در گوشه کنار این مرغزار به چشم میخورند. تابستانهای گرم و خشک و زمستانهای سرد و یخبندان باعث شده تا گونه های مختلف گیاهان و حیوانات وحشی در این منطقه به چشم بخورند.
همچنین این پارک دارای حفاظت‌گاه آسمان تاریک برای جلوگیری از آلودگی نوری است و بهمین دلیل شبهای پرستاره و بسیار زیبایی دارد.
وبسایت : Grasslands National Park
۶- پارک بروس پِنینسولا
پارک بروس پنینسولا در استان اونتاریو قرار دارد و بین ماههای می و اکتبر برای گردشگران باز است. تفریحات پارک شامل صخره نوردی، گردشگری طبیعت، پیاده روی، شنا، کایاک و کانوسواری، غارگردی و بازدید از کشتی غرق شده است. انواع مختلفی از سنجابها، گوزن، راسو، راکون، خرس سیاه، و روباه قرمز در این پارک زندگی میکنند.
صخره های آهکی بروس پنینسولا یکی از دیدنی ترین مناظر طبیعی کاناداست. این پارک زیبا پر است از غارهای متعدد، چشمه ها و گودالهای طبیعی است. جذابترین قسمت پارک گروتو است که یک غار فیروزه ای در کنار ساحل است.
وبسایت : Bruce Peninsula National Park
۷- پارک پوینت پِلی
پارک پوینت پِلی در جنوب غرب استان اونتاریو و در نزدیکی شهر وینزور است. این پارک از اواسط آپریل تا اوایل اکتبر فعال میباشد و از امکانات و تفریحات این پارک میتوان به شنا، دوچرخه سواری در طبیعت، پیک نیک، کانو و کایاک سواری، ماهیگیری و پیاده روی اشاره کرد. یکی از جاذبه های خاص این پارک تماشا و عکاسی از پرندگان مختلف و زیبایی است که در این پارک میتوان دید. پوینت پلی نامی است که فرانسوی ها روی این منطقه گذاشتند که به معنی منطقهء عریان است چرا که شرق این منطقه صخره ای است و هیچ درختی ندارد.
پارک پوینت پلی که به شکل یک مثلث میباشد در واقع جنوبی ترین قسمت خاک کانادا محسوب میشود به همین دلیل آب و هوای این پارک نسبت به سایر نقاط کانادا نسبتا گرمتر بوده و به همین دلیل درختان جنگلی و گونه های مختلف و متنوع حیوانات و پرندگان در آن زندگی میکنند.
بومی های کانادا از حدود ۶۰۰۰ سال پیش در این منطقه زندگی میکرده اند و اشیا و ظروف باستانی زیادی در این مکان پیدا شده اند. در سال ۱۷۰۰ میلادی نیروی دریایی انگلیس در این منطقه تاسیسات ساخت کشتی بنا کرد.
وبسایت : Point Pelee National Park
۸- پارک یوهو
پارک یوهو در استان بریتیش کلمبیا یکی از زیباترین جاذبه های طبیعی کاناداست و در تمام طول سال قابل بازدید است هرچند کمپینگ فقط از اواسط ماه می تا اوایل اکتبر امکان پذیر است. این پارک در دامنه های غربی کوههای راکی است و از جمله تفریحات آن کمپینگ، اسکی، پیاده روی، ماهیگیری، کوه نوردی، تماشای حیاط وحش، کانو و کایاک سواری، رفتینگ و دوچرخه سواری است. یوهو به زبان سرخپوستی به معنای حیرت است و دلیل این نامگذاری چشم انداز حیرت انگیز این پارک در میان ۲۸ قله کوه مختلف و آبشارهای متعدد و دریاچه ها و دره های خیره کننده است.
در این پارک منطقه ای وجود دارد که فسیلهای موجودات دریایی مربوط به ۵۰۰ میلیون سال پیش یافت میشود
وبسایت : Yoho National Park
۹- پارک گروس مورن
پارک گروس مورن در استان نیوفانلند واقع شده است و از اواسط ماه می تا اواسط اکتبر قابل بازدید است. از ماه ژوئن تا سپتامبر هر ۷ روز هفته تسهیلات پارک قابل استفاده هستند. در طول زمستان قسمتهای محدودی از پارک قابل دسترسی است. تفریحات عمده در این پارک شامل گردشگری در طبیعت، دوچرخه سواری، کایاک سواری، شنا، اسکی و قایق سواری است. این پارک یکی بعنوان یکی از میراثهای جهانی یونسکو ثبت شده است.
وبسایت : Gros Morne National Park
۱۰- پارک دریاچه های واترتون
پارک دریاچه های واترتون در استان آلبرتا قرار دارد و در تمام طول سال قابل دسترسی و بازدید است ولی شلوغ ترین زمان در ماههای جولای و آگوست است. قایق سواری، ماهیگیری، غواصی، کایاک سواری، پیاده روی و طبیعت گردی، تماشای حیات وحش، کوه نوردی، تماشای ستارگان، دوچرخه سواری، اسکی و سورتمه سواری از جمله تفریحات مختلف این پارک در طول سال است.
یکی از جاذبه های معروف این منطقه هتل زیبای پرنسِ ولز با پس زمینهء آبی دریاچهء واترتون و کوههای متعدد است. این مکان از جمله گردشگاههایی است که به همان تعدادی که بازدیدکنندهء کانادایی دارد از سایر نقاط جهان هم به این منطقه سفر میکنند.
وبسایت : Waterton Lakes National Park
۱۱- پارک ملی فاندی
پارک فاندی در استان نیو برانزویک قرار دارد و اکثر امکانات پارک از اوایل ماه می تا اواسط اکتبر در دسترس است. در ماههای جولای و آگوست تمام امکانات پارک قابل دسترسی است. از جمله فعالیتهای تفریحی در این منطقه میتوان به پیاده روی در طبیعت، کایاک و کانو سواری، حیات وحش، گلف، شنا،ماهیگیری، کوهنوردی، دوچرخه سواری، تماشای آبشارها و غواصی اشاره کرد.
بیشترین میزان جزر و مد در جهان در این منطقه که در کنار ساحل اقیانوس واقع شده است اتفاق می افتد. ازجمله امکانات این پارک کمپ در چادرهای مغولی و همچنین برنامه های مختلف موسیقی زنده است.
وبسایت : Fundy National Park
۱۲- پارک جَسپِر
پارک جسپر در استان آلبرتا و غرب ادمونتون است و در تمام سال قابل استفاده می باشد. در طول زمستان ورزشها و تفریحات زمستانی زیادی در این پارک برگزار میشود ولی شلوغ ترین فصل تابستان و خلوت ترین زمان پاییز است. از جمله تفریحات در این پارک میتوان به کمپینگ، پیاده روی و گشت و گذار در طبیعت، شناکردن در دریاچه و چشمه های آب گرم، تماشای حیات وحش، دوچرخه سواری، کوهنوردی، کایاک و کانو سواری، صخره نوردی، ماهیگیری، اسکی، اسکیت، گلف و تماشای ستارگان اشاره کرد. پارک جسپر بزرگترین پارک در کوههای راکی است و شامل دریاچه های زیبا، کوهها، آبشارها و جنگلهای متعدد است.
این پارک هم در فهرست جهانی یونسکو قرار دارد و از حدود ۴ سال پیش بالکن شیشه ای هیجان انگیزی در آن ساخته شده است که میتوانید در ویدئوی زیر تماشا کنید.
وبسایت : Jasper National Park
۱۳- پارک ساحلی اقیانوس آرام
پارک ساحلی اقیانوس آرام در استان بریتیش کلمبیا قرار دارد و بدلیل تعداد بالای گردشگران، از اول ماه می تا آخر سپتامبر باید مکان استقرار و مسیر پیاده روی ساحلی غرب از قبل رزرو شود. پارک در تمام طول سال باز است . از جمله تفریحات در این پارک پیاده روی و گردش در طبیعت، موج سواری، شنا، تماشای طوفان، کایاک سواری، قایق سواری و دوچرخه سواری است.
وبسایت: Pacific Rim National Park
۱۴- پارک ملی بَنف
پارک ملی بَنف در استان آلبرتا و در تمام طول سال قابل دسترسی است. قایق سواری، ماهیگیری، طبیعت گردی، سوارکاری، شناکردن در چشمه های آب گرم، تماشای حیات وحش، گلف، اسکی، اسنوموبیل و غواصی از جمله تفریحات موجود در این پارک است. پارک بنف پر بازدیدکننده ترین پارک طبیعت در کانادا است و یکی از پرطرفدارترین مناطق توریستی برای گردشگران کانادایی و خارجی در طی تعطیلات است.
وبسایت: Banff National Park
۱۵- کوهستان کِیپ برِتون
پارک کوهستانی کیپ برتون در استان نوآ اسکوشیا است و از ماه می تا اکتبر قابل بازدید است. البته مسیر پیاده روی که کابوت تریل نام دارد در سراسر سال باز است. پیاده روی، گردشگری طبیعت، حیات وحش بسیار متنوع و زیبا، قایق سواری، ماهیگیری، دوچرخه سواری، شنا و گلف از جمله تفریحات رایج در این منطقه است. پارک کیپ برتون از این نظر خاص و زیباست که ترکیبی بسیار جذاب از کوهستان، دریا و جنگل است. ۲۶ مسیر پیاده روی در این پارک وجود دارد.
وبسایت: Cape Breton Highlands
۱۶- پارک مونت ترمبلان
پارک مونت ترمبلان در استان کبک قرار دارد و در تمام طول سال قابل بازدید است. در زمستان پیست اسکی پارک قابل استفاده است. سایر فعالیتهای رایج در این پارک گردشگری طبیعت، پیاده روی، قایق سواری، کایاک و رفتینگ، تماشای حیات وحش و کمپینگ است.
وبسایت: Mont-Tremblant National Park
و دست آخر پیشنهاد میکنم حتما در فصل زمستان به یکی از شهرهای شمالی مثل شهر تیمینز که من یک ماه در آنجا اقامت داشتم بروید و تفریحات زمستانی از جمله اسنوموبیل را تجربه کنید
برای آشنا شدن با تعداد بیشتری از مناطق زیبا و گردشگری در کانادا به لینک زیر سر بزنید
مقایسه اجمالی یک قانون در کانادا و ایران
امروز متوجه یک تفاوت اساسی در قانون حق تصمیم گیری برای درمان (کفالت؟) در کانادا و ایران شدم.
بیمار ۴۵ ساله‌‌ی متاهلی را تصور کنید که دارای یک پسر ۱۷ ساله، یک دختر ۱۹ ساله و یک خواهر است و هر دو والدین او هم در قید حیات و سالم هستند.
بیمار به کما میرود و قرار است برای ادامه یا توقف حیات او تصمیم قانونی گرفته شود.
به نظر شما اولویت تصمیم گیری با چه کسی است؟
۱- پدر
۲- مادر
۳- همسر
۴- پسر
۵- دختر
۶- برادر
طبق قانون کانادا اولویت حق کفالت در صورتیکه فرد قبلا این حق را بصورت قانونی به کسی (مثلا خانواده یا وکیل) واگذار نکرده باشد بصورت زیر است:
۱- همسر
۲- فرزند = والدین (در صورت عدم توافق فرزندان و والدین، یک نهاد قانونی تصمیم گیری میکند)
۳- خواهر و برادر
بنابراین در قانون کانادا، اولا نسبت خونی شرط اول نیست (همسر به والدین اولویت دارد) و همچنین جنسیت نقشی ندارد (پدر بر مادر و پسر بر دختر اولویتی ندارد).
پینوشت: اگر جایی قانون را اشتباه برداشت کردم لطفا از دوستان آشنا با قوانین و حقوق اگر کسی توضیح یا نظری داره من را اصلاح کنه.
اولین روز کاری در کلینیکی در تورنتو
دیروز اولین روز کاری من در یک کلینیک دولتی در تورنتو بود. عمده خدمات این کلینیک دولتی مختص پنج گروه اصلی از بیماران است.
۱- وابستگان به مواد مخدر (بخصوص تزریقی)
۲- معلولین ذهنی
۳- بی خانمانها (هوم لس)
۴- کارگران جنسی
۵- افراد کم درآمد (حتی مهاجرین غیرقانونی)
دیروز آندریا هوراث، رهبر حزب ان.دی.پی در اونتاریو بصورت رسمی کمپین انتخاباتی خودش را جلوی دوربینها آغاز کرد. در همین کلینیکی که من کار میکردم. در اتاق کناری، درست وقتی در حال ویزیت اولین مریض خودم بودم، آندریا هوراث برنامه های انتخاباتیش اش را از جمله خدمات رایگان دندانپزشکی در اونتاریو اعلام کرد.
سالها پیش جمعه شبی در سوئد در حال آماده شدن برای رفتن به یک پارتی ایرانی در دانشگاه بودم. یقه پیراهن نیمه باز و زنجیر به گردن و آبجو به دست جلوی آیینه بودم که زنگ خانه به صدا در آمد. در حالت نیمه شنگول در را باز کردم. دیدم سه جوان با ظاهری مسلمان با لباسهای سفید بلند و ریش بلند سیاه دم در ایستاده اند. یادم نیست از قبل یکیشان را میشناختم یا بعدها فهمیدم که ایرانی الاصل و بزرگ شده‌ی سوئد است. دو تای دیگر اهل پاکستان.
با خوشرویی و لبخند تیپیکال برادران مومن، در حالیکه در دست راستم قوطی آبجو گرفته بودم و شاید از خجالت یا استرس تمام بدنم خیس عرق شده بود، من را به مسجدی که اخیرا در اتاقی با هماهنگ کردن خوابگاه دانشجویی افتتاح کرده بودند دعوت کردند. گفتند روی زنگ در نوشته بود علی و برای همین زنگ خانه ام را زدند. تشکر کردم و یادم نیست دقیقا چه جوابی دادم ولی یادم هست که مدتها به جوابم میخندیدیم.
دیروز بعد از ظهر، مریضی داشتم که ظاهر مشابهش را بیشتر در اخبار دیده بودم. ریش بلند خاکستری بدون سبیل. وارد اتاق که شد خودم را معرفی کردم.
اسمم را که شنید با هیجان گفت علی!!!؟؟؟ اهل کجایی؟؟
گفتم ایران.
با هیجان و خوشحالی به سمتم آمد و مرا در آغوش گرفت و گفت سلام علیکم.
من هم که جوگیر شده بودم با لهجه‌ی عربی غلیظ گفتم علیکم السلام. خیلی از اینکه درمانگرش مسلمان است خوشحال بود.
از من پرسید ماه رمضان هم کار خواهم کرد؟؟
و من از خودم میپرسیدم مگه ماه رمضان کی است و مگه قراره کار نکنم؟؟
بعد هم بلند بلند میگفت عاشق مسلمانهاست و الله گفته مسلمانها را دوست داشته باشیم.
و من هم گفتم بله دقیقا همینطوره و تمام مشکلات امروز جهان هم به همین دلیله که مردم همدیگه را دوست ندارند و همه جا پر شده از نفرت و تفرقه و الله گفته ما باید همه‌ی انسانها را دوست داشته باشیم.
بعد تقریبا یک دقیقه ای ساکت شد. نمیدانم در آن یک دقیقه به چه فکر میکرد. ولی اولین حرفی که بعد از آن زد راجع به ایران و سوریه بود. به دلیل لهجه‌ی غلیظش و تمرکز من روی کار حتی متوجه نشدم دقیقا چی گفت. فحش داد یا تعریف کرد. ولی به هر حال من شروع به پرسیدن سوالهای پزشکی کردم تا موضوع را عوض کنم.
موقع رفتن باز هم مرا بغل کرد رفت.
شبنویس 