رابرت گرین، نویسنده و پژوهشگر آمریکایی، اخیرا در ویدیویی در کانال یوتوبش چند نکتهء مهم و استراتژیک را به مردم ایران توصیه کرده که من در این ویدیو برای کانال شبنویس به فارسی ترجمه کردم.
پیام ویدیویی رابرت گرینه به ملت ایران
پاسخ
بایگانی برچسب‌ها: آزادی
نسل مهساها
نسل من، نسل امیدوار به اصلاحات و تو سری خورده‌ی دوران جنگ و خفقان بعدش بود.
نسلی که یادگرفته بود از فرصتها به هر نحو ممکن برای بقای خود استفاده کنه.
نسلی که یادگرفت زیرفشار و ظلم همچنان امیدوار بمونه.
وقتی هم امید این نسل ناامید شد، رمقی دیگر نمانده بود.
نسل جوانهای امروز اما فرق میکنند. خواهرم آزاده چند ماه پیش به من میگفت که ایران فرق کرده.
میگفت نسل جدید دیگه توسری خور نیست. میگفت خیلی شجاع و جسور شدن.
باور نمیکردم یا بهتر بگم جدی نمیگرفتم.
این چند روز اما باور کردم. جدی گرفتم.
نمی‌دونم فردا چی میشه. نمی‌دونم فردای بعد از جمهوری اسلامی چی میشه. نمی‌دونم حمام خون ممکنه راه بیوفته یا نه! نمی‌دونم ثمره‌ی این انفجار بغض و خشم و کینه چی میشه.
اما هرچی بشه می‌خواد بدتر از چی بشه؟
از اینکه یک دختر را توی خیابون بخاطر تار مو بگیرند و بکشند؟
برای این نسل بالاتر از سیاهی چیزی نمونده!
برای نسل امروز ایران چاره ای جز چیزی که این روزها در خیابانها می بینیم باقی نگذاشتند.
نسل امروز دستی که روش بلند بشه را با مشت جواب
میده نه با هشتگ و رای.
و البته با ادای احترام به همه‌ی هم نسلانی که مثل بسیاری از ما نبودند.
واکنش عجیب و متفاوت خارجی ها به ماجرای آزاده نامداری
از وقتی خبر مربوط به آزاده نامداری در رسانه های خارجی منتشر شد، با نوع متفاوتی از واکنش کاربران غیرایرانی مواجه شدم.
هرچند که در متن اکثر اخبار اشاره شده بود که او حامی جریان اصولگرا، حامی و مبلغ چادر و مجری تلویزیون پر از سانسور ایران است، و مردم ایران به دلیلی دورویی او و مخالفت با رویکرد اجباری حجاب برای مردم واکنش نشان داده اند، تقریبا هیچ کدام از کاربران غیرایرانی بدرستی به دلیل این همه واکنش علیه آزاده نامداری پی نبرده بودند!
گروهی از کاربران، که اکثرا از کشورهای مسلمان بودند واکنش مردم را تایید کردند و فکر میکردند این واکنش «مردم مسلمان ایران» به دلیل عدم رعایت حجاب و مشروب خوردن خانم نامداری است! این گروه از کاربران، واکنش مردم را طبیعی می‌دانستند و می‌گفتند این زن دچار معصیت و گناه شده و به همین دلیل مردم متدین ایران ناراحت شده اند و از این واکنشها حمایت و ابراز خوشحالی میکردند!!
گروه دوم اما کاربران غیرمسلمان یا غیرمذهبی بودند. اینها از واکنش مردم بسیار ناراحت بودند و می‌گفتند هر انسانی آزاد است و حق دارد هرجور دلش خواست بپوشد و هرچه دلش خواست بنوشد. برداشت این گروه از کاربران این بود که «مردم مسلمان ایران» هنوز سنتی و بسته هستند که اهمیتی به آزادی پوشش و آزادیهای فردی نمیدهند و یا از آنها بی خبرند. نوشته بودند که مردم ایران باید یاد بگیرند که هر کس مسوول زندگی خودش است. حتی جایی خواندم کسی نوشته بود چقدر مردم ایران تحت تاثیر شست و شوی مغزی حکومت قرار گرفته اند که وقتی یک زن حجابش را برمیدارد اینطور عصبانی می‌شوند و او را تحقیر میکنند…
با خودم به این فکر میکردم که من تا چه حد با یک خبر، یک گزارش، با دیدن یک فیلم، با خواندن یک کتاب، دچار برداشتی کاملا متفاوت با واقعیت شده ام.
تا چه حد، عدم داشتن تجربه ای مشابه و یا تاریخچه ای مشترک، به برداشتهایی متفاوت یا حتی متضاد با آنچه در بطن و متن ماجرا است دامن میزند.
هر کدام از ما تا چه حد، به این امکان اشتباه یا سوء برداشت و یا نقص آگاهی در تصمیمات و قضاوتهای روزانه خود بها و فضا میدهیم؟
تا چه حد خود را مشرف و آگاه به همهء جوانب یک ماجرا میدانیم؟
این زندگی از آن توست
این زندگی از آن توست.
هرآنچه دوست داری انجام بده و آنرا مدام تکرار کن. اگر چیزی را دوست نداری تغییرش بده.
اگر شغلت را دوست نداری، ترکش کن.
اگر وقت کافی نداری، از تماشا کردن تلویزیون خودداری کن.
اگر دنبال عشق زندگی ات میگردی، دست نگه دار! هنگامی که آنچه در زندگی دوست داری انجام دهی، او نیز به انتظار تو خواهد نشست.
زندگی ساده است، تجزیه و تحلیل بیش از حد نکن!
تمام احساسات زیبا هستند. وقتی غذا میخوری، قدر هر لقمه را بدان.
ذهنت را، دستانت را، و قلبت را به روی اتفاقات و مردم جدید باز کن، ما انسانها همگی در تفاوتهایمان متحدیم.
نفر بعدی را که دیدی راجع به احساساتش سوال کن، و رویاها و آرزوهای امیدبخش خودت را با او در میان بگذار.
مرتب سفر کن؛ گم شدنها کمک میکند تا خودت را پیدا کنی.
برخی فرصتها فقط یکبار در زندگی پیش می آیند، از دستشان نده.
معنای زندگی در انسانهایی است که می بینی و چیزهایی که با آنها میسازی، پس برو و شروع کن به ساختن.
[فراموش نکن!] زندگی کوتاه است.
رویاهایت را زندگی کن و عشق و احساست را با دیگران در میان بگذار.
خوب و بد خویش عیان میکنم
هرچه دلم خواست همان میکنم
خوب و بد خویش عیان میکنم
گرچه زمین میزندم روزگار
من نه دگر آه و فغان میکنم
از پس تاریکیِ پس کوچه ها
نقشه‌ی دل نورفشان میکنم
موعظه گر گویدم از این و آن
من نه ازاین و نه از آن میکنم
پای نِهَم در ره بی رهنمای
کوچ ازین فصل خزان میکنم
فرصت آخر تو بگو پیش روست!
باز خطر بر سر جان میکنم
«شبنویس»
کریسمس و یک گفتمان خودمانی راجع به خودمان
۱- اگه کسی کریسمس رو بدلیل تولد عیسی بودن جشن میگیره میشه جشنی مشابه اعیاد شعبان و قربان و…
۲- اگه کسی کریسمس رو بخاطر شاد بودن و خوش بودن و صرفاً تفریح جشن میگیره میشه مشابه هالوین و یلدا و نوروز و…
اما اصلاً به هر دلیلی، هرکس هر کار دوست داره بکنه، به من چه؟ 
اینقدر همدیگه رو زیر سوال نبریم. اینقدر واسه هم بیانیه و خطابیه صادر نکنیم. اینقدر متلک بار هم نکنیم. اینقدر به حریم سلایق و علایق هم تجاوز نکنیم. اینقدر تو کار هم دخالت نکنیم. اینقدر درخت کریسمس رو به همدیگه حواله نکنیم. اینقدر اینور آبی و اون ور آبی نکنیم. اینقدر رسم ما رسم اونا نکنیم. اینقدر هالوین بده مهرگان خوبه، کریسمس خوبه غدیر بده نکنیم. خلاصه اینقدر نکنیم. آقاجان نکنیم! اگر هم میکنیم زیاده روی نکنیم.
پینوشت: قدیما ملت پشت سر هم بد میگفتن. بحمدالله فیسبوک این امکان رو ایجاد کرده که توی روی هم بد بگیم.
شبنویس 