… چنان شد که در آخر دوره قاجارها تفنگچیان کنار جوی آبِ نقش رستم بساط پهن میکردند و بر سر بهدف خوردن گلوله هایشان بر چشم و چهره‌ی تصاویر بی دفاع نیاکانشان شرط می بستند، و چون با گلوله به کندن و یا پاشیدن پیکر تراشیده ای توفیق می یافتند، فریاد شادیشان بهوا می رفت و زمین از گناه بی اعتنائیشان می لرزید… (بخشی از راهنمای مستند نقش رستم – نوشته علیرضا شاپور شهبازی).
این بخش از کتاب را بدین جهت انتخاب کردم که گویا هنوز بعد از گذشت سالهای سال، این جهل و بی اعتنایی در سرزمینمان نه تنها کمتر نشده بلکه رنگ خودخواهی و بی اعتباری هم به خود گرفته است. در طی دو ساعت زمانی که در تخت جمشید قدم میزدم، ۴ بار با صحنه هایی روبرو شدم که سه بار آن منجر به مشاجره و دعوای لفظی شد.
سکوت و بی اعتنایی عابرین و بازدید کنندگان برایم عجیب بود. عجیب و تاسف آور از این جهت که میدیدم بازدید کنندگان خارجی نسبت به این افراد واکنش نشان میدادند و یا با تعجب و تاسف نگاهشان میکردند اما اغلب ایرانیان که در واقع وارثان و صاحبان این آثار تاریخی هستند بی اعتنا از کنار این موضوع میگذشتند.تصویر مربوط به ۹ مرداد ۱۳۹۳، تخت جمشید، دروازه ملل. چهرهء فرد را محو نکردم چرا که علارغم اعتراضهایی که کردم و با وجود آنکه سعی کردم برایش توضیح دهم، با تمسخر جواب میداد و لجبازی میکرد. ناچار شدم نگهبانی که چند متر آنطرف تر زیر سایه نشسته بود (و البته این ماجرا را نمیدید) صدا بزنم تا با داد و بیداد این فرد را به این سوی حصار برگرداند.
سکوت و بی اعتنایی عابرین و بازدید کنندگان برایم عجیب بود. عجیب و تاسف آور از این جهت که میدیدم بازدید کنندگان خارجی نسبت به این افراد واکنش نشان میدادند و یا با تعجب و تاسف نگاهشان میکردند اما اغلب ایرانیان که در واقع وارثان و صاحبان این آثار تاریخی هستند بی اعتنا از کنار این موضوع میگذشتند.تصویر مربوط به ۹ مرداد ۱۳۹۳، تخت جمشید، دروازه ملل. چهرهء فرد را محو نکردم چرا که علارغم اعتراضهایی که کردم و با وجود آنکه سعی کردم برایش توضیح دهم، با تمسخر جواب میداد و لجبازی میکرد. ناچار شدم نگهبانی که چند متر آنطرف تر زیر سایه نشسته بود (و البته این ماجرا را نمیدید) صدا بزنم تا با داد و بیداد این فرد را به این سوی حصار برگرداند.
شبنویس 
کار بسیار خوبی کردی. بعضی ادم ها را فقط با پس گردنی میشه ادم کرد
لایکپسندیده شده توسط 1 نفر